Melilot(-di-meissoun)
Trigonella segetalis
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Mélilot des moissons.
Descripcioun :Aquest melilot, de 10 à 40 cm d'aut, a d'enflourejado proun sarrado. Se recounèis à si flour jauno que lis alo soun mai courto que la carèno e subretout à si fru regueja. Lis estipulo dóu mitan soun proun dentado. Es uno planto de coustiero e de prado salado que se recounèis à si flour mai grando que 4 mm au contre de la meno proche Trigonella sulcata que li flour fan entre 3 e 4 mm (encaro mai pichoto èi Trigonella smallii).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Ei bessai procho d'aquelo de Trigonella officinalis. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 65 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Trigonella
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 4 à 5 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Mars à Jun
Liò : Prado
- Tepiero seco
- Relarg sala
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Trigonella segetalis (Brotero) Coulot & Rabaute, 2013
(= Melilotus sulcatus subsp. segetalis (Ser.) P.Fourn., 1936 )
Erbo-di-rascas
Plumbago europaea
Plumbaginaceae
Àutri noum : Erbo-enrabiado, Bagoun, Erbo-de-la-rougno, Erbo-di-couquin, Malo-erbo.
Noms en français : Dentelaire, Malherbe.
Descripcioun :L'erbo-di-racas, mens coumuno qu'à passa tèms, trachis en ribo de camin, i pèd de muraio e dins lis escoumbre ounte flouris amé de poulìdi flour vióuleto, à la fin de l'estiéu. Es uno planto eisado de recounèisse emé si flour e si fru pegous qu'arrapon li péu e li teissu.
Usanço :Èi couneigudo au nostre pèr garris la rasco. Ramentèn qu'aquesto malautié de pèu e de péu s'aprèn à de champignoun coume Microsporum canis. Freta la bèsti emé d'òli de bagoun (adouba en fasèn bouli la planto dins l'òli). Se dis peréu qu'en mastegant la racino, apaisso li ràbi de dènt (erbo-enrabiado)-TdF. Pamens se n'en fau mesfissa que fretado sus la pèu pòu douna d'enflamacioun.
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Plumbago
Famiho : Plumbaginaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 8 à 12 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Avoust à óutobre
Liò : Camin
- Muraio
- Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Plumbago europaea L., 1753